Hangende oogleden

Hangende oogleden — ook wel zware oogleden genoemd — ontstaan wanneer de huid of weefsels boven het ooglid minder steun krijgen en naar beneden zakken. Dit kan variëren van een lichte huidoverschot tot een meer uitgesproken bedekking van het bovenooglid.

Veel patiënten herkennen dit aan:

• Een minder duidelijke plooi tussen wenkbrauw en ooglid.
• Huid die over het bovenooglid valt en de oogopslag gedeeltelijk bedekt.
• Een blik die minder open oogt, vaak met een zwaarder aspect in de bovenoogzone.
• Een subjectief vermoeidheidsgevoel rond de ogen of het voorhoofd, doordat men de wenkbrauwen vaker optrekt om de oogopslag te corrigeren.
• In meer uitgesproken gevallen: een asymmetrie waarbij één bovenooglid meer uitzakt dan het andere.

Omdat het bovenooglid nauw samenwerkt met de wenkbrauwen en voorhoofdsspieren, kan ook hun positie invloed hebben op hoe zwaar of gesloten de oogopslag lijkt.

Hangende oogleden zijn zelden het gevolg van één enkele factor, maar ontstaan uit een verstoring van het evenwicht tussen huidkwaliteit, spieractiviteit en de positie van de wenkbrauwen.

• Huidveroudering

  Naarmate collageen en elastine afnemen, verliest de huid boven de ogen haar stevigheid en elasticiteit. Hierdoor kan een huidoverschot ontstaan dat de oogleden zwaarder maakt en de plooi minder scherp aflijnt.

• Balans van spieractiviteit

  De oogregio wordt aangestuurd door verschillende spiergroepen die elkaar in evenwicht houden.
  De kringspier rond de ogen en de fronsspieren trekken de wenkbrauwen en oogleden neerwaarts.
  De voorhoofdsspier zorgt voor een liftend effect door de wenkbrauwen op te trekken.
  Wanneer dit evenwicht verschuift naar een overheersende neerwaartse kracht, lijken de oogleden zwaarder en vermindert de openheid van de blik.

• Wenkbrauwpositie

  Een lager staande wenkbrauw, of een afname van de steun in het voorhoofd, versterkt dit effect en draagt verder bij aan het gesloten aspect van de oogopslag.

Het samenspel van huidverslapping, verminderde steun en een onevenwicht tussen liftende en neerwaartse spieractiviteit maakt dat de oogleden geleidelijk zwaarder aanvoelen en de blik minder open oogt. Tijdens een consult analyseren onze artsen welke factoren bij u het meest bijdragen, zodat de behandeling gericht kan worden afgestemd.