Tandvleeslach

Een tandvleeslach — vaak ook gummy smile genoemd — ontstaat wanneer bij het lachen een groot deel van het tandvlees boven de boventanden zichtbaar wordt. Dit is meestal het gevolg van een overactieve spier die de bovenlip te hoog optrekt.

Veel mensen herkennen een tandvleeslach aan:

• Een glimlach waarbij meer dan 3–4 mm tandvlees boven de boventanden zichtbaar wordt.
• Een bovenlip die bij lachen sterk omhoog beweegt, waardoor tanden en tandvlees ongelijk zichtbaar zijn.
• Een lach die onbedoeld overdreven of asymmetrisch oogt, terwijl men zich ontspannen voelt.

Omdat de lach een centraal onderdeel van de gezichtsuitdrukking is, kan een tandvleeslach de esthetische harmonie verstoren en als storend worden ervaren, ook al is het medisch gezien onschuldig.

Een tandvleeslach ontstaat meestal door een overmatige activiteit van de spieren die de bovenlip optrekken, voornamelijk de levator labii superioris alaeque nasi en de levator labii superioris. Bij lachen of glimlachen trekken deze spieren de lip sterker omhoog dan gebruikelijk, waardoor het tandvlees boven de boventanden zichtbaar wordt.

In de meeste gevallen wordt een tandvleeslach veroorzaakt door een verhoogde spieractiviteit die de bovenlip te sterk optrekt. Daarnaast kunnen ook anatomische kenmerken bijdragen, zoals een relatief korte bovenlip of een hoge zichtbaarheid van het tandvlees bij het lachen.

Hoewel dit medisch gezien volledig onschuldig is, ervaren veel patiënten hun lach als minder esthetisch in balans. Een behandeling met botulinetoxine kan in dergelijke gevallen de spieractiviteit subtiel temperen, waardoor de bovenlip zich natuurlijker positioneert bij het lachen.